Page 287 - Patriarxın payızı

PATRİARXIN PAYIZI

guya Seneqalda pellaqra xәstәliyindәn vәfat edib vә
dünyanın üç müxtәlif şәhәrindә, eyni vaxtda üç qәbirdә
dәfn olunub; әslindә isә deyirdilәr, heç basdırılmayıb da,
çünki torpaq onu heç bir qәbrә buraxmayıb vә demәk,
Qiyamәt gününә qәdәr о, bir qәbirdәn o birinә sәyahәt
etmәlidi; Allah ona min cür әyri işlәrinә görә belә cәza
vermişdi. “Çünki bu adam fırıldaqçıdı, mәnim generalım,
pulun özündәn dә murdardır.” Lakin general bu deyilәn -
lәrә heç vaxt inanmır, pәrәstiş etdiyi bu şәхsin elә hey
gәlişini gözlәyirdi; qocalığının lap axır günlәrindә belә –
sәhiyyә nazirinin onun bәdәnindәn gәnәlәri maqqaşla
qopardığı vaxtlarda da – о bu hәsrәtlә yaşayır vә naziri
inandırmağa çalışırdı ki, bәdәninә yapışan hәşәrat gәnә
deyil, dәnizin geriyә qayıtması әlamәtidir; özü dә o qәdәr
mәntiqlә, inamla danışırdı ki, nazir fikirlәşirdi ki: “Bu
аdаm heç dә özünü camaata göstәrdiyi kimi, sadәlövh
deyil”.
Amma qоcаlmаğınа qocalmışdı, bütün hәrtәrәfli
tәdqiqatlar göstәrirdi ki, damarları tamam ölgünlәşib,
böyrәklәrindә o qәdәr qum var, elә bil çimәrliyin bütün
qumunu udub, ürәyi isә sevgisizlikdәn çatlayıb, odur ki
qocaman hәkimi dost münasibәtlәrindәn istifadә edib
onun üzünә elә belә dә demişdi: “Daha vәdәniz çatıb,
general! Hakimiyyәti kimә verәcәyinizi düşünmәk
vaxtıdır. Bizi taleyin ümidinә başlı-başına buraxmaq
olmaz axı!..” O isә tәәccüblә: “Axı niyә sizә elә gәlir ki,
mәn ölüm ayağındayam, әzizim doktor? Bu nә cәfәn -
giyyatdı? Qoy başqaları ölsün, mәn hәlә tәlәsmirәm”, –
dеyә cavab vermişdi, sonra dа zarafatla: “Srağagün ax -
şam özümü televizorda gördüm. Görkәmim әvvәl kindәn
dә yaxşıdı. Lap korrida öküzü kimiyәm!” – deyib
qәhqәhә çәkmişdi vә bir axşam yadına başında yaş
dәsmal, burnunu çәkә-çәkә sәssiz televizorun qabağında
oturub öz qәtiyyәtli әdalarına – Fransadan, Türkiyәdәn, 287
İsveç dәn gәlәn gözәl xanımlarla cavansayağı davran -
mağına baxa-baxa özü özünә tәәccüblәnmәyi düş -