Page 18 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû

***

Hәr gecәm oldu kәdәr, qüssә, fәlakәt sәnsiz,
Hәr nәfәs çәkdim, hәdәr getdi o saәt sәnsiz.

Sәnin ol cәlb eylәyәn vәslinә and içdim, inan,
Hicrinә yandı canım, yox daha taqәt sәnsiz.

Başqa bir yarı necә axtarım, ey nazlı mәlәk?

18 Bilirәm sәn dә dedin: “Yox yarә hacәt sәnsiz”.

Sәn mәnim qәlbimә hakim, sәnә qul oldu könül,
Sәn әzizsәn, mәn ucuz bir heçәm afәt, sәnsiz.

Nә gözüm var arayım mәn sәni, bәxtim dә ki, yox,
Nә dә ki, qaçmağa var mәndә cәsarәt sәnsiz.

Sәn Nizamidәn әgәr arxayın olsan da, gülüm,
Gecә-gündüz arayıb, olmadı rahәt sәnsiz.

***

Hüsnün gözәl ayәtlәri, ey sevgili canan!
Olmuş bütün alәmdә sәnin şәninә şayan.

Gәl eylә nәvaziş, mәnә ver busә lәbindәn,
Çünki gözәlin busәsidir aşiqә ehsan.

Sordum ki, “Könül hardadır”, aldım bu cavabı,
“Heç sorma, tapılmaz onu axtarsa da insan”.