Page 1017 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

El÷in

qalmadı, onda hәrә canını götürüb bir tәrәfә dağıldı, kimi pay-piyada Turşsu
meşәlәrindәn keçib Laçına qaçdı, kimi dağlardan enib Ağdama gәlә bildi,
bir qismi işğalçı güllәsinә tuş oldu, bir qismi girov götürüldü, güllәdәn vә
girovdan yayınan bir qismi dә elә o meşәlәrdә, o dağlarda tәlәf oldu. Ana
oğuldan xәbәrsiz qaldı, oğul bacıdan, bacı atadan vә o vaxt Solmaz da itdi
vә Cümügil min bir mәşәqqәtlә gәlib Ağdama yığışanda Solmazı “gördüm”
deyәn olmadı, Solmazdan xәbәr-әtәr çıxmadı.
Bütün bu müsibәtlәr azmış kimi, Solmazın da sevimli vә kömәksiz
sifәti gecә-gündüz Sonanın gözlәrinin qabağından getmirdi vә belә
mәqamlardan birindә Güllü arvad dediyi sözlәrә özü dә inanmayaraq, Sona -
ya toxtaqlıq vermәk istәdi:
– Az, özünü üzmә... Dünyada elә möcüzәlәr olur ki!.. Allah kәrimdi!..
Sona burnunun suyunu çәkә-çәkә:
– Allahın üzü dönüb dә bizdәn, ay nәnә!.. – dedi. – Görmürsәn? 441
Güllü arvad içini çәkdi:
– Boy-y-y, ay qız, әstәğfürullah de!
Sona:
– Demirәm! – dedi.
Güllü arvad elә bil elә bu dәqiqәcә, indikindәn dә pis günә qalacaq la -
rından qorxub gәlinin yerinә özü hәyәcanlı bir canfәşanlıqla:
– Әstәğfürullah!.. – dedi.
Amma Güllü arvadın o “әstәğfürullah”ının nәticәsiydi, ya nә idisә,
onun özünün dә inanmadığı o möcüzә, hәqiqәtәn, baş verdi – Şuşadan
qaçdıqları vaxtdan düz on üç gün sonra Solmaz Әsgәrandan aşağıda,
Qasımlı kәndinin yaxınlığında tapıldı – huşu özündә deyildi, çöldә, bir
gilәnar ağacının altında yerә sәrilib qalmışdı, әyin-başı cırılıb dağılmışdı,
arıqlayıb tәkcә sümükdәn vә dәridәn ibarәt baldırları adda-budda gömgöy
göyәrmişdi, yalın ayaqları qan içindә idi, amma özü sağ idi.
Camaatın sağlam әrindәn, oğlundan, qızından xәbәr yox idi, amma kor
Solmaz gecә-gündüz pay-piyada Şuşa dağlarından enib, ermәnilәrin
gözündәn yayınıb Ağdamacan gәlib çıxmışdı vә bir neçә gündәn sonra
danışa bilәn Solmaz belә bir söz dedi:
– Allah әlimdәn tutub aparırdı mәni...
Kor bacısının bu sözü Sonanın bütün beyninә sahib oldu, Sona
fikirlәşdi ki, yox, Allahın üzü hәlә onlardan dönmәyib, pis günün ömrü az
olar, yenә Şuşaya qayıdacaqlar, Ağadәdәli mәhәllәsindәki evlәrindә
yaşayacaqlar, Cümünün (Qızıldiş Cümşüdün) qara “Volqa” taksisi yenә
gәlib mәhәllәdә, hәyәt darvazalarının qabağında dayanacaq, amma günlәr