Page 9 - Miisir

– Sә si ni kәs sә nә, ağıl sız qo ca! – de yә ha kim ba ğır dı, qә zә bin dәn si fә ti qıp qır mı zı
ol du.
Әli beq isә ha ki mә qu laq as ma ya raq oxu ma ğa da vam edir di:
– Ver cә za, xal qı özünә güldür!
Ha kim özündәn çı xıb ke şik çi lә rә işa rә ver di ki, Әli be qi ya xa la sın lar. On da Әli beq
gülә rәk ha ki mә de di:
– Ey әda lәt li lә rin әda lәt li si! Sәn özündәn çıx dın vә si fә tin qә zәb dәn qıp qır mı zı ol -
du, mәn isә bu sar saq mah nı nı sә nә cә mi dördcә dә fә oxu mu şam. İn di özün fi kir lәş,
qә zәb li uşaq lar hәr gün mә nim da lım ca düşüb adı mı mәs xә rә yә qo yur lar sa, on da mәn
nә et mә liy dim? Mә nim әsә bi lәş mәk haq qım yox dur?
Ha kim ba şa düşdü ki, Әli be qin tәq si ri yox dur. Üzünü oğ la nın ata sı na tu tub de di:
– Bu möhtә rәm adam sә nin oğ lu nun al nı nı şiş lә bә zә yib. Sәn dә ge dәr sәn öz evi -
nә, әli nә bir çu buq alıb, bu dә cә lin ay rı bir ye ri ni bә zә yәr sәn.
Ha kim bu nu de yib Әli be qi bu rax dı.
O gündәn uşaq lar ax saq qo ca ya sa taş maq dan әl çәk di lәr. Rast la şan da ona tә zim
edir, hörmәt lә sa lam ve rir di lәr:
– Sa la mә leyk üm, Әli beq Kaş ka şi ba ba!

9