Page 274 - Design_Xezer_1_2018_Layout 1

PETER AMALİETTİ Tərcümə: Fərhad Abdullayev

Bir nə fər ha mı üçün,

ya xud Mi xay lo nun
qi sa sı

(ro man)

ar pa yı da uzan mış xəs tə dik si -
nib yu xu dan oyan dı. Әv vəl cə
Çgözünü aça bil mə di. Özünə gə -
lən də gördüklə rin dən hey rət lən di: tə miz
mə lə fə sa lın mış, üzlən miş yor ğan- döşək -
də uzan mış dı, tünd-boz ad ya lı da bo ğa -
274 zı na qə dər çək miş di lər. Ba şa düşdü ki,
çox ra hat bir yer də dir, am ma ha ra da ol - düşdü. Sa kit cə uza nıb gözlə ri ni yum du,
2018 səs lə rə qu laq as ma ğa baş la dı. Xəs tə lər -
du ğu nu an la ya bil mə di. Nə qə dər əl ləş sə
də, kim li yi ni, bu ra ne cə gə lib düşdüyünü dən iki si sa kit cə xo rul da yır dı. Dəh liz də
kim sə qa pı nı örtdü, son ra xə rək tə kər lə ri -
xa tır la ma dı. Axı rın cı də fə be lə qar ki mi
nin sə si gəl di, de yə sən, xəs tə apa rır dı lar.
Peter Amalietti. Bir nəfər hamı üçün, yaxud Mixaylonun qisası
ağ, yum şaq ya taq da nə vaxt uzan dı ğı ya -
dı na gəl mir di. Künc-bu ca ğa göz gəz dir di, Dəh liz dən bir qı zın zümzümə si gə lir di,
elə bil bülbül oxu yur du – Meh di ömründə
di var la rı açıq- ya şıl rəng lə bo ya mış dı lar.
Çar pa yı sı küncdə idi, ba şı nı aza cıq qal - be lə hə zin nəğ mə eşit mə miş di. Mah nı
dı rıb bax dı, pa la ta da on dan baş qa da ha ona uşaq lıq il lə ri ni xa tır lat dı. Ya man də -
üç xəs tə var dı. cəl idi, yat maq is tə mə yən də xa la sı hə mi -
– De mə li, xəs tə xa na da yam, – ağ lın - şə lay- lay oxu yar, o da şi rin yu xu ya ge -
dan ke çən ilk fi kir bu ol du. dər di...
Pən cə rə dən xəs tə xa na nın hə yə tin də - Qa pı eh mal ca ara lan dı və Günə şin
ki ağac la rın ba şı görünürdü. Xə fif meh qı zı lı şə fəq lə ri nə bürünmüş pa la ta ya ağ -
ara- sı ra sa ral mış yar paq la rı tər pə dir di. xa lat lı tibb ba cı sı da xil ol du. Cin gil ti li səs -
Bur nu na də yən dər man və spirt qo xu - lə al man di lin də de di:
sun dan bir da ha yə qin et di ki, hə qi qə tən, – Hə, de yə sən, bi zim Şax ta ba ba oya -
xəs tə xa na da dır. nıb axı! Be lə qə şəng oğ lan ola san, həm
Pa yı zın son ni şa nə si olan sa ral mış də yu xu dan doy ma ya san! Ay ya ta ğan,
yar paq la rın ara sın dan, üfüqdə, tə pə nin ha mı mız na ra hat idik: görən, nə vaxt sa
üstündə qa la görünürdü. Günəş çox dan oya na caq san, ya yox?
qalx mış dı, an la dı ki, günor ta sa at la rı dır. – Ba cı... nə vaxt dan. .. bu ra da yam? –
Pən cə rə dən bax maq üçün ba şı nı aza - sa kit cə so ruş du. Qa ra gözlə ri ni qal dı rıb
cıq qal dır dı, am ma gücü çat ma dı, çox su al do lu ba xış la rı nı tibb ba cı sı na zil lə di,
yor ğun və hal sız idi, ba şı ye ni dən yas tı ğa gözlə ri nin al tı göyə rib şiş miş di.