Page 232 - Design_Xezer_1_2018_Layout 1
P. 232

– Әl bət tə, am ma…                        – Yox, sə ni ötürə cəm.
                      – Be lə çı xır, hər şey yo lu na düşə cək.  – La zım de yil.
                   İn di ürə yim, az ca da ol sa, yüngülləş di.    – Mən qa ran lıq dan qorx mu ram.
                      Siss min nət dar lıq his siy lə:           – Mə sə lə bun da de yil.
                      – Qə ri bə adam san, – de di.              – Nə olar, xa hiş edi rəm.
                      O, hə lə də xa la nın de dik lə ri nə ina na  – Yax şı.
                   bil mir di. Vəd dən azad dı? Elə di? Nə hiss -  Ye ni dən ya na şı ad dım la dı lar. Oyaq
                   lər ke çi rir – se vinc, yox sa kə dər? “Qə ri bə  işı ğıy la Sis sin yo lu nu gözlə yən yat mış ev
                   adam san”. Bu sözdən baş qa ağ lı na bir   görünməz ol du. Yol da in s-cins yox idi.
                   şey gəl mə di.                                Hər iki si az ca yo rul du ğu nu hiss elə  di.
                      – Gəl qa yı daq, – xa la tək lif et di. –  – Ha va so yuq de yil.
                   Çox gec qa yıt saq, yax şı alın maz.          Xa la ca va bın da:
                      – Yox, biz do yun ca gə zə bi lə rik.      – Elə di, – de di.
                      Ağac la rın, ev lə rin, tə pə lə rin ciz gi lə ri  Siss ürək lə nib so ruş du:
                   get- ge də gözlə ri qar şı sın da da ha da əri -  – Get di yin yer də nə iş lə məş ğul ola -
                   yib görünməz olur du. Bə zən kömür ki mi   caq san?
           232     qa  ra nə sə üstlə ri nə gə lir di. On lar ya xın la -  Siss xa la nın ge də cə yi ye rin ha ra ol -
                   şan da Sis sin qor xu dan ürə yi da ya nır dı.  du ğu nu da bil mir di, bu haq da, ümu miy -
           2018
                   Bu nə di? Va hi mə dözülməz idi, am ma     yət lə, da nış ma mış dı lar. Xa la ki min lə sə öz
                   hər də fə əmin olur du ki, bu, sa də cə gözünə  iş lə ri ni müza ki rə et mə yə öyrəş mə miş di.
                   görünür və ürə yi qan la do lub ye ni dən     – Bir iş ta pı lar, itib- bat ma ram, – ca -
                   döyünmə yə baş la yır dı. Öz-özünə “ge dən  vab ver di. – Hə, sat dı ğım evin pu lu nu da
                   yal nız bi zik, qa lan hər şey do nub- qa lıb”  al mı şam. Siss, mə nə görə na ra hat ol ma.
                   de yir di.                                    – Ol ma ram.
                      Xa la nın sə si gəl di:                    Xa la bir az son ra:
                      – Bir də tək rar elə yi rəm: sən özünü     – Mən də lap qə ri bə ada mam, – de di.
                   və din dən azad hiss elə mə li sən. Özünü  Ar tıq onun evi nə, ay rı  lıq anı na ya xın la şır -
                   düz apar mır san. Bu, sə nə ya raş maz. Sən  dı lar. – Qə ri bə adam. Dərd gə lən də bu
                   ta mam fərq li sən.                        ca ma at mə nim üçün əlin dən gə lə ni et di,
                      Ca vab ver mə yə cə yəm. Heç la zım da  mən sə ha mıy la bir- bir adam kim sa ğol -
                   de yil. Am ma elə bil ul duz la ra qu yu nun di -  laş maq əvə zi nə, qa ran lı ğa gir mi şəm.
                   bin dən ba xı ram. Nə sə iza ho lun maz bir   Sis sin da nış ma dı ğı nı görüb:
              Tarey Vesos. Buz qəsr  ge cəy di. Xa la son yürüşünü bi tir di. On lar  gün sən də mə nim lə ol mu san, on lar bi lə -
                                                                 – Sən nə de yir sən? – de di.
                   şey  di.
                                                                 – Nə de yim?
                                                                 – Am ma düşünürəm, bir hal da ki bu
                      Gə zin ti ni ba şa vur du lar. Ar tıq zülmət
                                                              cək lər ki, bu ra la rı gəz mi şəm, boş- bo şu na
                   Sis sin evi nə ya xın laş dı lar. Çöldə ya nan
                                                              yox, həm də on la ra min nət dar lıq his siy lə.
                   tən ha fə nər onu gözlə yir di, səs- sə mir yox
                   idi.
                                                              nı şa caq san. Bu na görə sə nə min nət dar
                      – Hə, gə lib çıx dıq, mən sə nin lə… –  Be lə di axı. Ümid edi rəm, sən on la ra da -
                   Siss xa la ya da va mı nı gə tir mə yə im kan  ola ram. Am ma onu da bi li rəm ki, nor mal
                   ver mə di, cəld sözünü kəs di:             adam lar mə  nim ki mi hə rə kət elə mir.
   227   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237