Page 86 - Design_Xezer_2_2018_Layout 1
P. 86

Hava tamam işıqlaşmışdı. Albert ayağa      – İlahi, soyuqlayarsan, gəl otur.
                   durub yaşıl pərdələri çəkdi:                  Bayır soyuq idi və otaqdan kartof iyi
                      – Yaxşı, gedirəm, – dedi.               gəlirdi. Zirzəmidən bir neçə dəfə
                      – Bəlkə də, ürəyinin dərinliklərində    oğurlandığı üçün onu kisələrə doldurub
                   fikirləşirsən ki, mən nə vaxtsa yumşalıb   paltar şkafına yığmışdılar.
                   sənə ərə gedəcəyəm...  Ancaq səhv             Nella kitabı örtdü, çarpayının yanındakı
                   edirsən...                                 köhnə quzu dərisini göstərdi, ona qırmızı
                      – Vanna otağı sənə lazım olacaq?        rəngli toxunma kofta uzatdı:
                      – Yox, əl-üzümü mətbəxdə yuyacağam.        – Bunu ayaqlarına dola.
                   Çıx get!                                      Albert dinmədi, oturub koftanı
                      Albert vanna otağına keçdi, suyu açıb,  ayaqlarına doladı, tumbanın üstündəki
                   qazı yandırdı. Yenə də suyu elə tənzimlədi  qutudan bir siqaret götürdü. Sonra bir az
                   ki, səs salmadan vannaya axsın. Sonra      dikəldi, elektrik qızdırıcının istisi üzünə
                   qol saatını açıb şırnaq üçün divara vurul -  vuranda xoşallandı. Nella nə dinir, nə də
                   muş mismardan asdı, mətbəxdə dişlərini
                                                              gülümsəyirdi. Uşaq kitab şkafının yanına
                   yuyan Nellanın yanına qayıtdı.
                                                              qoyulmuş təkərli beşikdə yatmışdı və
            86        – Yaddan çıxarırsan ki, – dedi, – biz   soyuqladığı üçün aramla xoruldayırdı.
                   artıq bir dəfə sən istədiyin kimi yaşamağa
           2018                                               Nella ənlik-kirşansız gündüzlər olduğundan
                   çalışmışıq. Sən, ümumiyyətlə, çox şeyi     yaşlı görünürdü, rəngi avazımışdı, yorğun
                   unudursan.
                                                              görkəmi vardı və onun üzünə vuran
                      Nella ağzını yaxaladı, stəkanı yerinə   nəfəsindən ucuz araq iyi gəlirdi.  Albert
                   qoydu, nə edəcəyini bilməyib əlini kaşıya
                                                              pərt halda tumbanın üstündəki kitaba
                   çəkdi:
                      – Elədir, – dedi, – onda özüm           baxdı:  Tereza Dekeri. Tumbanın  aşağı
                                                              gözündə Nellanın alt paltarları səliqəsiz
                   istəmədim... Uşağa görə... Çox balaca
                                                              şəkildə üst-üstə yığılmışdı. Belə qəfildən,
                   idi... bacarmazdım. Bağışla, bu barədə
                   heç fikirləşməmişəm.                       qapını döymədən onun otağına soxulduğu
                                                              üçün utanırdı və qadınla göz-gözə
                      Onda müharibə yenicə qurtarmışdı və
                   Nelladan da çox xoşu gəlirdi. Albert üçün  gəlməmək üçün ya Rayın portreti asılmış
                   ilk qadın idi ki, beş il yalnız kişilərin  divara, ya da harasa uzaqlara baxırdı.
                   arasında qaldıqdan sonra onunla bir damın  Hətta şəklə baxmayanda da Rayın sifəti
                                                              inadla, qeyri-adi bir aydınlıqla gözləri
              Kişisiz ev  Qayıdandan bir neçə gün sonra gecə  önündən çəkilmirdi: üz-gözündən zəhər
                   altında yaşayırdı və özü də gözəl idi.
                                                              yağırdı, elə bil öz təsadüfi, mənasız
                   köynəyinin üstündən gödəkçə və şalvar
                                                              ölümünə qəzəblənmişdi.
                   geyinib ayaqyalın Nellanın otağına getdi.
              Haynrix Böll.  Onun işığı hələ yanırdı, çarpayısında  üzündə təzədən yaranan təbəssüm Alberti
                                                                 – Bəlkə, bir qədəh içəsən? – Nellanın
                   oturub kitab oxuyurdu, çiyninə qara, iri
                                                              sevindirdi:
                   yun şal salmışdı. Nəyisə xarab olan iri
                   elektrik qızdırıcı çarpayının yanına qoyul -
                                                                 Nella əlini uzadıb çarpayı ilə divarın
                   muşdu və məftilləri sakitcə cızıldayırdı.     – Bəli, lütfən... – dedi.
                   Albert içəri girəndə o gülümsədi, sonra    arasındakı boşluqdan içində bulanıq,
                   yalın ayaqlarına baxıb dedi:               qəhvəyi rəngə çalan şnaps şüşəsi və
   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91