Page 253 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Xÿlil Rza Ulutörk

Mәnim ömrüm

Mәnim gözlәrimdә qәm görmәk olar,
Mәnim gözlәrimi nәm görmәk olar,
Ancaq peşmanlıqdan bir kölgә, bir iz
Heç vaxt gözlәrimdә görmәyәcәksiz.

Gözәl yaşamışam mәn öz ömrümü,
Onu zәrgәr kimi naxışlamışam.
Gül-çiçәk kimi yox, duz-çörәk kimi
Möhtac olanlara bağışlamışam.
253
Dәftәrim, qәlәmim döyüş bayrağı,
Masamın ardında sәngәr qurmuşam.
Çırmayıb qolumu bağban sayağı
Ömrümü yüz ömrә calaq vurmuşam.

Dünya od tutardı, bulaq ömrümü
Ona damcı-damcı içirmәsәydim.
Sönәrdi kәhkәşan, çıraq ömrümü
Onun gözlәrinә köçürmәsәydim.

Gözәl yaşamışam bahar ömrümü,
Demişәm: sıxılma, qısılma, şığı!
Üzәn donanmalar yelkәn istәyir,
Döyüşәn kişilәr ruh azadlığı.

Ocaq ol, atәş ol boranda, qarda,
Od görәn qurdların gözlәri sönsün.
Bircә çınqı boyda işaranlar da
Sәnin nәfәsinlә atәşә dönsün.

Mәnim qaynar ömrüm, sal qayalardan
Dәnizә can atan daş şәlalәsi,
Şәrin ortasından dәmir paz qoyan
Odunçu baltası, kişi qüvvәsi.